Roller değişti: ayak baş oldu
Toplumdan arla edep dış oldu
Bu televizyonlar zinayla doldu
Seyretmeyi artık istemiyorum

Dünya şerefsize yapıncak olmuş
Ne yana baksam edepsiz dolmuş
Gül filizleri açmadan solmuş
Meyletmeyi artık istemiyorum

Gonca gül idim dalımda taze
Kestiler dalımdan ettiler meze
Gönülsüz oldu, bu kalbim size
Gül atmayı artık istemiyorum

Herkesin dili bir karış olmuş
Kafadan rafadan saygısız olmuş
Susunca diyorlar bu aptal olmuş
Söz etmeyi artık istemiyorum

Ustalar avare başıboş gezer
Kral olmuş çırak başa taç giyer
Âlimin açından dizleri titrer
Tok olmayı artık istemiyorum

Her kuruma gelen yiyip bitirir
Çiğneyip yutmaz malı götürür
Birazcık insanlık onu yitirir
Sabretmeyi artık istemiyorum

Misafir, ev sahibi rızık derdinde
Doğruluk kalmadı hiçbir ferdinde
Doğru olan taşır zulüm sırtında
Hak etmeyi artık istemiyorum

Ar, edep, namus benim baş tacım
Doğruluk, güzellik gönül ilacım
Haysiyet, şerefe yürekten açım
Yok, etmeyi artık istemiyorum
05/06/2005 Muammer KARS