Bir bardak çay koyarsın günün sessizliğinde
Önce dumanı kaybolur yavaşça
Avucunu bile ısıtmadan öylece soğur gider
Dalıp gidersin alışık olduğun düşüncelere
Eski şarkıları diline alırsın biraz
Hemen yanıbaşında duran sigaradan yakarsın
Bir iki nefes alır derken birkaç nefes daha
Oda öylece tükenir gider
Sonra kalemi kağıtla buluşturur
Kelimeleri cümlelerle kavuşturursun
Heyecanlı zamanlardaki buluşmaların aklına gelir
Beklediğin istediğin kavuşmaları yaşarsın biran
Yazdığın yere kadar gider
Sonra bir noktayla şiirde biter
Artık kağıt yorulur kalem susar
Bakma çayın soğuduğuna
Sigaranın tükenip gittiğine
Yada şiirlerin bir noktayla bittiğine
Soğumayan öylece tükenip gitmeyen
Ne olursa olsun bitmeyen birşeyler var
Birde ne yaparsan yap yorulmayan susmayan bir yürek...
Güray Gökkaya