Yaklaşık 10 yıldır tanıdığım şairlerimizden birisi Zakir rumuzuyla İbrahim Kilik Bey’dir.
Şahsen her zaman şiirde farklı konular, farklı temalar kullanılmasından yana olsam da İbrahim Bey bir azimle “çay ve kahve” konulu şiirlere devam etmiştir. Kelime haznesi o kadar geniştir ki yazdıklarında benzerlik bulmak çok zordur. Her bir şiiri farklı sevgiliye yazılıyor gibidir. Kendisine Çay Şairi diyebiliriz.
Bunun haricinde hece şiirinde iyi bir ustadır. Dizelerinde hata bulmak, basitlik bulmak neredeyse imkânsızdır. Seçkide olsam gözüm kapalı değerlendireceğim şairlerden birisidir.

Bu şiire gelince çapraz kafiyenin rahatlığından yararlanmış ( ben öyle düşünüyorum tabi ki) uyaklarda sıkıntıya düşmemiş, konuştuğumuz dile az da olsa eski kelimeler katarak renklendirmiş, çaya olan aşkını anlatmış.

Not: gözüm kapalı dedimse de açık tutmakta yarar var sanırım klavye hatasıdır.

Hazinler saklıdır (e) harfini unutmuşsunuz.

Hüsnü an demlerin bestenigâr meleği
Tel tel tarar saçını Leyla naz aynasında
Kaç efsane mukimdir aşkın tek manasında
Açılır hüzün rengi sandal ile denize
Buğusuna gül eler çarkın altın eleği

En çok hoşuma giden dizeleri…