Ha...
Ne olur
Bir günde
Derde deva
Olmak için çare arasan
Böyle miskinlik yapıp gözyaşlarına sığınmasan
Hiç değilde hakkıyla araştırsan, dinmeyen figanıma umut olsan
Her lahzada gözlerime bakıp acımasan, ah edipte yaramı kanatmasan
Biraz hassasiyetimi anlasan, yüreğimin dinmeyen sızısını artırmasan, ruhumun hicranıyla baş başa bıraksan

Neden...
Oraya gidince yabancılaşıyorum
Milletimin, devletimin hizmetindedir biliyorum
Lakin yıllar önce yaşadıklarımı yeniden hatırlıyorum
Hiç sorgusuz sualsiz mahkum ettiklerini, işkence yaptıklarını unutamıyorum
Her geçen gün iyileştirmeleri gördükçe ve hak hukuk adına hassasiyet ilerledikçe, bu kurumlar teröristlerden temizlenince ümitleniyorum
Her ne olursa olsun, nezarethanede veya hücrede keyfiyete, kine, hınca, işkenceye her şartta karşı geliyorum ve her zamanda umudumu tazeliyorum

Kimi...
Gençler
Duvarlara yazı yazarak
Herkesin ortak kullanım hakkını hiçe sayarak
Ahenkten, edepten, nezaketten uzaklaşarak boyarlar
Bilmem ki bu kadar abes ve görgüsüz bir hevesle nasıl sevgiyi anlatırlar
İlimden, irfandan, gelişmelerden, geleceğinden habersiz bir şekilde zevklerinin hevesi için kural, ahlak tanımazlar
Böylesi sefih ve cahil olan gençlere gönül verenler, bağlananlar, kendini kaptıranlar nasıl bir geleceğin sahibi olurlar

Mustafa Cilasun