Bir dünya kurmuştuk ikimiz için
Sen ben ve gün değmemiş umutlarımız vardı.
Milyonlarca insanlar yoktu.
Güneşi ikimizin teninde batırırdık her akşam vakti.
Yıldızlara ihtiyacımız olmamıştı hiç.
Senin gözlerin yetiyordu.

Börtü böcek düşmedi düşlerimize.
Kemirtmedik bir dirhem bile uçlarından
Yağmurları mavi yağdırırdık usulca bulutlardan.
Rüzgarlarımız eserdi usul usul
Sevdamızın berraklığını bunaltmadan.
Yollarımız hep düzdü
Hep inişlerimiz vardı yürürdük yorulmadan

Gizli ırmaklar akardı sessiz sedasız.
Biz sevdamızı yüzdürürdük gören olmazdı
Canımız yanardı kimi zaman birbirimizden
Bağırırdık kimseler duymazdı.

Hayaller kurmazdık hiç.
Özgürdük yaşardık.
Utanmazdık kendimizden.
Hırçın dalgalar coşardı tenlerimizde
Ve yolcusuz gemiler batırırdık denizimizde.

Kaç günahın kanına girerdik.
Uslanmazdık.
Her günah oyuncağımız oluverirdi
Oynadıkça yorulmazdık.

Gözlerimiz yabana değmezdi hiç
Huzurluyduk.
İçimiz rahattı
Mutluyduk.

Kimi zaman depreşen hislerimizde
Yanardık
Sönmezdik
Her yanışımızda kül olmaz
Alevlenirdik.

Çılgındık.asabiydik.
Ağlardık gülerdik avazımız çıktığınca.
Tabularımız olmadı.
Duvarlar gibi yıkmak zorunda kalmazdık.

Yüreklerimize nikah kıymıştık.
Bütün davetli ikimiz dik
Birde Gölgelerimiz.
Biz dünyamızda bizden başka kimseyi yaratmamıştık ki
Nikah şahitlerimiz
İkimiz dik
Birde Allah.

Yüreklerimizin yüreklerimize aktığı bir alemde
Kurduğumuz gizli bir dünyaydı bizim ki.

Şimdi kalkmış gideceğini söylüyorsun.
Nereye,
Neyle,
Kime…….

Biz ikimizden başka ne yarattık söyle.
Gitsen neyle gideceksin
Hadi gittin diyelim kime gideceksin

Birimizin gidişi kıyamet demek.
Havva’nın Adem’inden gitmesi demek
Hayatın bitmesi
Kainatın çökmesi demek.

Sen bu dünyadan gideceksen
Ölmen gerek,
Ama ölümüde var etmedik ki
Hadi öldün diyelim
Biz dünyamızda mezarlar ardında
Bir ahiret yaratmadık ki…