Yazmak kalemi kağıdı koyup önüne
Sana acı verenleri, seni yalnızlığa terk edenleri
Yazmak kalemi kağıdı koyup önüne
Acılarını, yalnızlığını nakş etmek dizelere
İnsan neden sever ya da niçin sevilir
Seven mi daha çok acı çeker, yoksa sevilen mi
Bunu kim bilir
Bana bunun cevabını kim söyleyebilir
Sen söyleyebilir misin ya dağlar ya da taşlar
İçimde kopan fırtınaları bırakıversem üstünüze
Baş edebilir misiniz onlarla
Sizi bir yaprak gibi savurmak istese
Yahut içimde ki karanlıkları salıversem üstünüze
Yolunuzu bulabilir misiniz bulutsuz bir günde
Ya da acılarımı koyuversem yüreğinizin üstüne
Mutluluğun harfleri düşer mi bir daha dilinize
Ve yahut yalnızlığımı ödünç versem size bir anlığına
Bir daha dönebilir misiniz kalabalıklara
İşte ben her saniye bunlarla boğuşuyorum
Fırtınalar alıp götürmek istiyor hayallerimi
Karanlıklar hapsediyor senin gözlerini
Acılar taht kurmuş yüreğimin en güzel köşelerine
Yalnızlık bir nakş gibi işlemiş tüm benliğime
Ve her seferinde güçlenerek hücum ediyorlar üstüme
Fırtınalar, karanlıklar, acılar, yalnızlık...


17.02.2017 Cuma
Mehmet Savaş