5
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
725
Okunma

YAĞLIYÜK KÖYÜMDÜR
Bozkır’ın köyünden mahirdir elim
Dokunsan ağlıyor sazımda telim
Gurbette açılan bir garip gülüm
Vuslatı bilmeyen hazanıyım ben
Bozkır’ın çocuğu ozanıyım ben
Toros dağlarına sırtım yaslanır
Düşünür hasretle gözüm ıslanır
Özlemler kuşatır gönül hislenir
Soğlanın süzülen sazanıyım ben
Bozkır’ın çocuğu ozanıyım ben
Üfül üfül sallar rüzgâr çamını
Göçük yaylasının engin damını
Gözlüyor gözlerim açsa camını
Yitik bir sevdanın nazanıyım ben
Bozkır’ın çocuğu ozanıyım ben
Bozkırî yörenin kimdir güzeli
Yağlıyük dediler kadim ezeli
Gurbetten sılaya yazdım yazalı
Türkünün nağmenin gazeliyim ben
Bozkır’ın çocuğu ozanıyım ben
Adnan SİVRİ/BOZKIR-İ 03.01.2016
(Şiir bozkır/Yağlıyük köylü bir dost için yazılmıştır)
5.0
100% (7)