Şiir gibiyim bugünlerde
Eksik cümlelerimin yokluğuyla yaşıyorum hayatı
Yokluğunda dokunamadığım varlığını çiziyorum bir resim gibi
Döküyorum her defasında şiirlere seni
Taramayı bir türlü beceremediğim siyah saçların geliyor aklıma
Sonra ellerimin arasında kaybolan ellerini koyuyorum
Öyle sıcak oluyor şiirler
Bir ben biliyorum sadece ben hissediyorum
Şiirlerle ısıtıyorum öyle bazen kendimi
Bazende ördüğün atkıyı doluyorum boğazıma
Sadece ansızın yakalandığım yağmurlarda üşüyorum
Şehir ıslanıyor kaldırımlar sokaklar sırılsıklam oluyor
Bir ben saklanıyorum kaçıyorum yağmurlardan köşe bucak
Bir serçenin saçak altına sığındığı gibi sığınıyorum sonra umutlara
Ruhumdan kapı dışarı edemediğim hüzünlerim var
Birde yüreğimin orta yerinde ki salıncağına kurulan özlemin
Senden sonra buğulu pencerelerle bakıyorum çoğu zaman
Hem hayata hemde yürüdüğümüz şimdilerde ruhsuz sokaklara
Kısa ömürlü bir kelebek gibi
Renk renk desen desen
Ara ara gülümsemeler konuyor yüzüme
Bir şiire düşen cümle gibi düşüyorsun gözlerimin içine
İşte o gülümseme var ya herşeyim oluyor bir an
Birde kızmak geçiyor içimden sana
Ben onuda beceremiyorum
Sen değilsin şiir gibi olan sadece
Bugünlerde öyleyim işte bende
Durmadan beni yazıyorsun sende
Güray Gökkaya