Bakmayın yoksul sokaklarda büyüdüğümüze
Belki boyası dökük kiremitleri akan
Uğultuyla esen rüzgârın pencereden girdiği
Yağmur damlalarının sessizce camdan süzüldüğü
Kışın soba üstünde ekmek kızartıp kestane közlediğimiz
Bugünlerdeyse o sıcaklığı özlediğimiz evlerimiz vardı
Yinede sahip olduğumuz çok şeyler vardı o zamanlar
Mesela kirlenen üstümüze başımıza rağmen kirletmediğimiz hayallerimiz
Hiçbir çıkar uğruna satmadığımız dostluklarımız
Başkalarının mutluluğuyla sevinebilen
Üzüntüleriyle üzülebilen adam gibi yanlarımız vardı
Büyüklerimizin gözünde birer gelecektik biz
Öğretmenlerimiz gibi herşeyi bilecek ve öğretecektik
Birazda doktor olmayı istiyorduk
Büyüyünce banada bakarmısın diyen yakınlarımız vardı
Ve daha neler neler...
Sahip olduğumuz çok şeyler vardı o zamanlar
Bugünlerdeyse büyüyecek yeni çocuklar var
O günleri geldiğimiz sokakları unutmadıkta
Hayallerimiz vardı ya kirlenmeyen
Biz sadece o hayalleri unuttuk...
Güray Gökkaya