Ve gözlerin!
Gözlerin;
İndirmiş bütün bereketini göklerin.

O zaman artık kimi bekliyor bu duraklar?
Işık kırmızı, siren sarı ya o sokaklar. .
Bu telâş hangi hengâmeden yadigâr?

Ve sözlerin!
Sözlerin;
O kadar da yalnız değildi aslında.

Şimdi yeni bir deprem bekliyor zaman.
Bak! Kalbinde ne tutanlar kopuyor.
Bilmiyorsun. Acı bir mâtemdir susuşun.

Ve dudakların!
Dudakların. .
Bir nefes böyle mi hayat verir?

Öyle kolay değildi bu mührü bozmak.
Bin parçaya bölünüp,bir bütüne varmak.
Anlamıyorsun! Zaman sendeki en büyük korkak..

Ve ellerin!
Ellerin;
Bir dokunsam parmaklarım yanıp tutuşacak.

Sırrı ayrı avuçlarındaki her çizginin .
Kim bilir sen hangi cennetten bir çiçeksin?
Bir koklasam. . Ha küstün ha küseceksin. .

Ve gülüşün!
Gülüşün. .
Bir bakmışsın güneş sönecek.

Yükü hep mi ağır o yalnızlığının?
Hep aynı şehre mi iner bu son sıcağın?
Ya aç ya da kaç gizlerini! Sözleri hep ben mi tutacağım?

Ve susuşun!
Susuşun;
Yusuf kuyularından bir feryâd!