0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
399
Okunma
Kapata kapata ışıkları,
İlerliyor parmaklarım;
Ben değil.
Ellerim, aklımın dar koridorlarında kanlı,
Değil! düşünceli,
Yapışkan bir şey;
Öyle sanıyorum,
Sandığım için savıyorum.
Hapsolduğum bu yerler ıslak,
Islanıyorum,
Yerleri buz tutmuş, kaygan,
Patenlerimi hücrede unutmuşum,
Kayamıyorum.
Herkesin bıçakları kör;
Düşüyorlar ve ben gülemiyorum!
Düşenler yarı baygın,
Düşüp kalkanlar tamamen yılgın.
Bir ses bağırıyor:
’Ne çıkardıysan sana kâr’
’Neyi kaçırdıysan artık’
Gözleri fır dönen birkaç insan,
Söyleniyor,
Aklım, aklım!
5.0
100% (1)
