ELÂ GÖZLERİN

O, elâ gözlerin, nasıl bakıyor
Vallahi başıma, belâ gözlerin
Görenleri, sevdan ile yakıyor
=== Doyumsuz inan ki, elâ gözlerin
=== Vallahi başıma, belâ gözlerin

O gözün üstünde, kaşın yay çizer
Kudret kalemiyle, kısalır uzar
O göze ram olan, kirpiğin bizar
=== Sevda şarkısına, cila gözlerin
=== Vallahi başıma, belâ gözlerin

Dağ başında, kar olur da eririm
Göremezsem eğer, inan, kururum
Doğduğum yerleri orda görürüm
=== Sevenine vatan, sıla gözlerin
=== Vallahi başıma, belâ gözlerin

Göz bebeklerinde, büyülü ışık
Az gelir o göze, yazılan koşuk
Mahmurluk o göze, ne kadar da şık
=== Nasıl da vuruyor, dilâ gözlerin
=== Vallahi başıma, belâ gözlerin

Pembe yanağından sessizce öpsem
Gülen gözlerinden muhabbet kapsam
Farkında olmadan, bir yanlış yapsam
=== Anında seziyor, bilâ gözlerin
=== Vallahi başıma, belâ gözlerin

Güzel kâkülünü, yana salmışsın
Resmimi görünce, seyre dalmışsın
Şu gönlümde, kaymakmışsın, balmışsın
=== Çok sırlar saklıyor lilâ gözlerin
=== Vallahi başıma, belâ gözlerin

Lüzumsuz del’eyler yârin gözleri
Kendimden geçirir tatlı sözleri
Ay’ı kıskandırır, Mehveş yüzleri
=== Büyülüyor beni şehlâ gözlerin
=== Vallahi başıma, belâ gözlerin
Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI:
KUDRET KALEMİ : Kaşı çizme ve karartmada
kullanıldığına inanılan, özel bir kalem
SILA : Vatan, doğduğun yer
DİLÂ : Ey gönül
MAHMUR : Uykudan sonraki şaşkınlık, sersemlik,
sarhoşluğun verdiği farklılık
Koşuk: Koşma, türkü
BİLÂ : Bilen, biler, bile
KAKÜL : Alına düşe, kısa kesilmiş saç, perçem
LİLÂ : Gizemli, Algılama gücü yüksek, inatçı
ŞEHLÂ : Kusurlu sayılmayan, hafif şaşı göz
Mehveş: Ay gibi güzel kadın