Kentsel dönüşüm gelmiş, yıkılan yıkılana,
Koca çınar ağacı, sığmaz taşardı yana,
Gölgesi serin idi, otur dinlen baksana,
Kesip odun ettiler, tüter dumanı şimdi.

Bin, iki bin öderken, kiralar tavan yaptı,
Kendi evi olanı, kentsel dönüşüm kaptı,
Garibana verilen, sözlerinden de saptı,
Anıların tamamı, enkaz yığını şimdi.

Beton mikserlerinden, yola beton akmakta,
Gelip geçen şaşırmış, olanlara bakmakta,
Aklı şaşanlar ise, bir sigara yakmakta,
Çamur deryalarına, batar ayaklar şimdi.

Ne insanlar yaşardı, selam vermeden geçmez,
Sen ben kavgası bilmez, ayrı gayrı da seçmez,
Paylaşır ekmeğini, çayını yalnız içmez,
Nerelere gittiler, düşün bakalım şimdi.

Sorunlar bunla bitse, artık tüm yüzler gülse,
Beton beton üstüne, gökdelenle devrilse
Geçmişin karanlığı, güzellikle çevrilse
Eski dostlar kayboldu, yatar hayalin şimdi.
*
İstanbul’da her yeri, gökdelenler kaplamış,
Sıcacık ortamları, soğuk odalar almış,
Gülen komşular gitmiş, yüzlerde hüzün salmış,
Samimiyet yerine, buzdan suratlar şimdi.

05.02.2017 - Melek DÖNMEZ
iST.