4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1115
Okunma
Gözlerine uykunun ağırlığı çökerken insanların
Ve yağmur yağarken İstanbul caddelerine,
Rüzgârın ıslığına takılır yalnızlık,
Öylece asılır kalır geceye...
Solunda;dağılmış kâğıt yapraklarının korunağı
Ve kibritinin hemcinsi ahşap sehpa
Sokulur her iç çekişte dumanı sigaranın,
Kalan kalır, çöreklenir ciğere...
Bir fincan kahve telvesi gözlerin olur
İki buz parçalı,bir bardak su yanıbaşında
Gözlerinden sonra ne sert içkidir o...
Yalnızlık hep gece mi hayıflanır?
Gezgin radyosunda bir türkü çalar sonra,
İstanbul ıslak...İstanbul karanlık
Ve yakılası ağıtlarda telve gözlerin...
Medcezir mısralar,şiir dağınık...
Özlem Pala
Cevap Yaz