Geçti hep acıyla yıllarım benim,
Oyun oynamaya vaktim olmadı,
Hasretlik çekerek geçti günlerim,
Huzura varacak yüzüm kalmadı.


Verdi Mevlam derdi arattı derman,
Yarama tabibler melhem çalmadı,
Vermedi çareyi Yüce Yaradan,
Yuvayı dolduran kuşlar kalmadı.


Sızladı yüreğim her seferinde,
Geçti nice yıllar hastanelerde,
Vermez ise Mevla çare nerede,
Çoğaldı hasretlik derman kalmadı.


Bu yalan dünyayı artık neylerim,
Sabır sebat edip ecel beklerim,
İman yoldaş olsun bu tek dileğim,
Umutlar tükendi hayal kalmadı.


Yanıyor yüreğim titrer ellerim,
Ahirde Rabbimden sıhhat isterim,
Tutmaz olur bir gün elbet dizlerim,
Sağlığım bozuldu eser kalmadı.


Hüdayi dünyada vermedi Mevla,
Göstersin ukbada cemali bana,
Kimi zengin kimi yoksul burada,
Hepsi boş hayalmiş ömür kalmadı.

27.01.2017-KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN

....................................
I HAVE NO FACE ..

My years have always passed with pain,
I didn’t have time to play games,
My days were longing,
I have no face left to find peace.

Mawlam gave me the problem,
Wounded doctors did not steal ointment,
God Almighty did not remedy,
There are no more birds filling the nest.

My heart ached every time
Many years passed in hospitals,
If Mawla doesn’t give, where is the remedy,
The longing has increased and there is no longer any cure.

What can I do with this lying world?
I have patience and wait for a death,
Let faith be comrade, this is my only wish,
Hopes run out, no dreams left.

My heart is burning, my hands tremble,
I seek health from my Lord in the hereafter,
One day my knees won’t hold back,
My health deteriorated, there was no trace left.

Mawla did not give hüdayi in the world,
Show me your kindness,
Some rich some poor here,
All were empty dreams, no life left.

27.01.2017-KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN