yorgun
sularda
gizil
bir
ödünç

billuri damlalarda
kederli serçe
şiir söyleme vakti
indin kör kuyulara
kuyunun içinde
akan şarabi hüzün
ayak seslerinde
yaban koynunun
hercai kokusu

ay bölündü
indi kuyuya
gözlerinde
diclenin
büyülü
türküsü

akşam sona eriyor hasankeyfte
kırılıyor ölgün ışıklar
yitik zamanın görkemli kapılarında
dudaklarından dökülüyor
hano kritho süryani bir halk şarkısı

bilmem ki
acımasız zindanlardan
çağıran sen miydin
üzengisiz yılkı atlarımı
asuri çiçeği sen miydin çağıran beni
işledim bir telkari ustası gibi seni sabırla
ezgisel yalnızlıklarıma

derin kuyularda
sayıklıyor
bir kadın adını
sarkacını çekiyor zamanın
mor efrem
mezarlıkta beni,
kalbi kırık olanların
bulunduğu yere yatırınız
diyor

ödünç alıyor
manastır bahçelerinden ayinsel bir ıssızlığı
mor saçlı kadın
bir süryani ayinine dönüşüyor aşk
şarabi mor bir intihar yalnızlığına

kara gülleri savuruyor yar hısnıkeyfeya
savuruyor anılarla beraber
tan kızıllığına
kara gülleri
kuyularda
sarkaç
hançer
ve
kül

Ömriye KARATAŞ
30.01.2017
İSTANBUL