An’lar vardır sınırsız, yaşananlar tanımsız;
Duygular fırtınalı, boralı
Gel-gitler savaşları...
Sonsuz boşluğun cenderesinde
Zaman denen mevhum   
Biat içinde sorgusuz
Nereye aktığı meçhul...
Zaman mı soluksuz?
Yoksa yiten can mıdır, tek nefeslik zamanda?  

Bilinmezler yumağı;
Muamma evvel/âhîr,
İki ucu sonsuzluk...
AN içinde AN vardır sırrı çözülemeyen...
Ne hayatlar kurulur;
Kimi sağlam zeminde,
Kimisini sormayın, su üzerinde yazı...

Ne menekşe, papatya
Ne ağaçlarda yaprak, ne de denizde dalga
Seferber olsalar da;
Avutmaz yüce dağlar, sığamazsınız Arz-a...
Duygular ilmeğinde boğulurken ruhunuz;
Koyulaşan maviye
Doğar pembe bulutlar
Gülümseyen yüzüyle
Vurur kanatlarını
Rüyalar âlemine...
Yıkılır kural/kuram
AN; yutar da zamanı
 Yaşanır devr-i evren...
(Sadece hayallerde)

Uçmak hoş gelir amma
Yine de siz, siz olun,
Kapılıp aldanmayın esrarlı büyüsüne
Tepetaklak olmak var.
*
Sorgulamak kaide gerçeği aramakta
Muhayyile sınınsız
Fakat
Sağlam bassın ayaklar;
Pirinç/bulgur mesali
Zemin kayıp gitmesin.

30 OCAK 2017/Metanet Yazıcı