ÖMÜR O Kİ
Saç ağardı cilt buruştu yaşlanır
Zaman kaynar can içinde haşlanır
Bir tığ gibi ilmek ilmek işlenir
Ömür o ki çaresiz bir pişmanlık
Kimi dostluk kimi nefse düşmanlık

Biraz sevinç hayli tasa çekilir
İnci gibi beyaz dişin dökülür
Yüreğine birçok kahır ekilir
Ömür o ki çaresiz bir pişmanlık
Kimi dostluk kimi nefse düşmanlık

Ruhlar uçar türlü dala konarken
Beden hantal uzaklardan yanarken
Az gençliği ebedidir sanırken
Ömür o ki çaresiz bir pişmanlık
Kimi dostluk kimi nefse düşmanlık

Umut yenmez kursağına dizilir
Türlü yazı kader denir yazılır
Bazen açar bazen geri büzülür
Ömür o ki çaresiz bir pişmanlık
Kimi dostluk kimi nefse düşmanlık

İlk başlarda yetişirim sanırsın
Zaman geçer acziyeti tanırsın
Arzu biter eskileri anarsın
Ömür o ki çaresiz bir pişmanlık
Kimi dostluk kimi nefse düşmanlık

Ey Bozkırî yaşayarak öğrendin
İnsanlardan bu hayattan iğrendin
Yetişmeye sende hayli davrandın
Ömür o ki çaresiz bir pişmanlık
Kimi dostluk kimi nefse düşmanlık
Adnan SİVRİ/BOZKIRÎ 25.01.2017
foto: Şafak Şakir Türker