5
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1005
Okunma
BAHTIMIN İÇİNDE
Bahtımın içinde ararken huzur
Kader ayağımdan sürüyüp gitti
Gözlerim kapalı, gönlümde özür
Buz dağı kenardan eriyip gitti
Sanırdım sevdayı bu benim buluş
İcadın içinde başladı soluş
Ne zaman kaplasa dudağı gülüş
Bulutlar başımı bürüyüp gitti
Kayığı salınca saf, temiz huya
Maviler katardım yüzdüğüm suya
Sohbetim nakıştı, yüreğim oya
Gurbet hepsini de kürüyüp gitti
Ayrılık hasreti çalarken teller
Kendine münhasır hem de özeller
Kılın aldırmayan nice güzeller
Kabuğun için de çürüyüp gitti
Evvel Anadolu’m amber kokardı
Kendi kusuruna kendi bakardı
Devir cambazları haklı çıkardı
Zaman kötüleri koruyup gitti
Çiftçi Baba geldi dertle tanıştı
Anladı ki Dünya bir aldanıştı
Ne ona sordular, ne o danıştı
Kendi ahvalince yürüyüp gitti
Ahmet Çiftci
5.0
100% (9)