Islak isyanlar yaralı kaldırımlardan kayan,
Ölümlü günceler yine yaraların sarıldığı
Bir izlekte peyda olan kara ve çalımı yine inkâr bellediği
Hangi yorgun kelam ise
Sinmeye dair.

Hüznü peşkeş çeken sevdalar, sevdalılar;
Dokunaklı terennümlerin gamzesinde gizem
Merhemi iken yanık kelamların
Tuttuğum şeceresi
Hele ki içimde günbegün büyüyen isyan
Yine girdiğim günahların kefareti
Uykudan uykuya ısmarladığım düş perilerimden
Doğan bir ikram yine
Sensizliğin sancısı:
Kayıp surelerinde yüreğin
Kaybolmamaya ant içtiğim ömrün güncesinde belki de.

Seyrelen saçları kaderin
Rüzgâra inat dipdiri bir selam
Boyutsuzluğumun peşrevi;
Çaldığım her yalan her hezeyansa
Ölmeyi dilediğim gecelerin tutsağı
Bir nebze de olsa uyutulmayı beklediğim o terane,
Adsız konukların sansız yoksunlukları
Yine boydan boya serildiğim hangi şiirse,
Topladığım ayak izleri
Kime ait olduğunu bilmediğim;
Tetikleyicisi tüm selamı kesenlerden arda kalan
O terennümde kaybolmuşluğum.

Yine sefanın piri üç beş menkıbe
Adını unuttuğum sevdalardan yüreğe akan
Oluk oluk yaşlardan mütevellit bir pınar olsa da
Kanadığım,
Kandırıldığım hangi yalansa
Yol iz bilmediğim bir aşkın pervazında
Usulca beklerken.

Hele ki tetikleyici yüreğin yine kınında saklı,
Gözlerinde fevri bir rota,
Sap dediğin sapmadığım;
Sus deyip de susmadığım
Ama susadığım öfkesi o metazori aşkların
Belli ki ödediğim kefareti
Ettiğim her boykotta
Süzülen lime lime bir serenat
Noksan kelamlarda nidalarını duyduğum,
Sen iken gözünden sakındığım;
Ben iken imkânsızlığın çeperinde
En asil imge yine sevdanın izdüşümü.

İlk ağızdan sessizlik;
Mensur bir şiir tadında
Gelmesini beklediğim ilham,
Vazgeçişlerinden arda kalan son bir tükeniş
Endamında hayatın cüz-i iradem
Yine sol yakamda göğün iliştirdiği:
Kâh bir elem kâh bir selam,
Her bendine bilinmezin
Saplanmışken aşk sancağından öte
Huşudan sıza katre katre
Yine yol yine yoldaş mademki her şiir sahibine,
Yorgunluğun med-ceziri adeta
Kaybolmaya yeminli isem
Yine yüreğin nazarında.

Bir nifaksa sokulan hayatla arama,
Bir yalansa bedellerinin ödenmediği:
Belki’lerle yorgun geçen bir ömrün tetikleyicisi
Adeta zaman;
Zinhar yalan, sen gönül bekçim,
Sen ki sefahat elçim:
Vebali ağır bilemezsin,
Yankısını bir ben duyurum
Öldürdüğüm düşlerimin.