Doğurgan zamanın karnından, bir iki dakika çaldım,
Karanlıklar şafaklara açarken yeni penceresini,
Bir suçlu gibi dakikaları aynanın arkasına sakladım.

Kayıp zamanların suçlu çocuğuyum, geleceğin ipine asılan,
iki duble atsam ben, atmasam sen kayıplardasın fikrimce,
Çok uzun yürüyüşlerden gelmiş yorgun yüreğimi okşa biraz,
Ay karanlıklarından sıyrılıp çıplak ayak koşu tutturan biriyim,
Görünüşümün heybetine aldanma, çocuk yüreği sana koşan,
Bir türkünün ezgisinde mahkum ve perişan.


Beni tanımaya zorlama kendini, tanımsızım,
Bir mırnav sesidir ki içimde en sarman kedi ulaşamaz,
Özlemin gözlerimin çıkınında ters köşe taklalarda,
Koşularda yarım soluklu bir adamım, en son ayaz.

Tut ki bütün yeldirmelerin nakışlarına işlenmişsin,
Sığırcık kuşlarının kanatlarında mektup iletmekteyim,
Bir delişmen su değirmeninde öğütmekteyiz ömrümüzü,
Hangi yarının elemlerini eleyecek kırık kollarımız.

Korkularını asma korukların kekremsi tadına,
Çekinceli düşlerimde gerçeği yakala,
İnanılmaz yarınlara inançlarını güvenle harmanla,
Delişmen duygularımı yüreğinle kurcala biraz.

Seni sevdim dedim, dedimse gerçektir sorgulama,
Geçmişin yanılgıları ile iki de bir yargılama,
Bunca yürek çarpıntısı, bunca sözcük sıraladım sana,
Onda, bunda, şunda değildir bu deli sevda,
Sana deli divane bu adam, baştan ayağa..

Esel Arslan
2008-Ankara