BARIŞ OLACAĞIM
Kül rengi bir havada.
Şafak söktü sökecek.
Gecenin ağır uykusunda.
Gelen güne merhaba diyecek.
Küçük yüreklere umut doğacak.
Amma kül rengi havada.
Dizdiler beni kurşuna.
Umut bahar olsun diye.
Yaprağına kar yağsada.
Çiçekler açsın diye.
Kül rengi havada.
İstiklalda Xırantla
Vurdular beni.
Çatık kaşlı çocuktum
Bir ekmek almaya çıktım.
Anamla kahvaltı yapacaktım.
Sonra sapanımı alacaktım.
Rütbeli kuşlara taş atacaktım.
Umut yeşersin, bahar gelsin diye.
Külrengi havada, yandaki duvarda.
Okmeydanında Berkinle,
Vurdular beni.
Öldüğümü sananlar bilsinlerki.
Ölüm öldüremedi beni.
Nasıl öleyim.
Ben özgürlüğe sevdalıyım.
Bu külrengi havada bir gizem var.
Biliyorumki, umut bitmiyen bir bahar.
Tıpkı Güneşin doğuşu gibi.
Kar yağsada , fırtına kopsada.
Baharın müjdesi var
Beni Kızılay Meydanında Etemle vurdular.
Eskişehirde karanlık sokaklarda.
Bir zebani sürüsü vardı etrafımda.
Umut yeşerecek.
Öldürselerde beni.
Ali İhsan Korkmaz gibi.
Tarihtede Umut vardı.
Ben kıştım Elazığ Buğday meydanında.
Bahar oldum Amik Ovasında.
Ben yazdım Diyarbakır meydanında.
Güz oldum İstanbul boğazında.
Hep bahar gibi Marmaranın ortasında.
Umut olacağım ülkemin İnsanına.
Direniştim Geziparkında.
Barış oldum er meydanında.
Edirne sokaklarında.
Sonra Ardahanda, Botana,
Dersimden Maraşa, Sivastan Suruca.
Ankara Garında İstanbula.
Umut oldum. Canım aldılar ecelsiz.
Yok olmayacağım
Fidan olacağım yamyeşil bir Bahar.
Renga renk çiçeklerim, Nevruzum var.
Bin bir arzu adına.
Her Çocuk için.
Barış olacağım karış karış.
Ülkemin dağında, ovasında.
Her Oyunda maçta.
Her Dilde, her inaçta.
Sevgi olacağım sel gibi.
Bahar olacağım, Umut olacağım.
Barış olacağım Barış.

6 Ocak 2017 Berlin Ali Koçak