Daracık mezarda sessizsin anne
Gölgene muhtacım, yıktılar beni.
Rab’im yardım etsin sensiz bu cana
Sevgine muhtacım, sıktılar beni.

Ziyaretçin, dostun olmuş tüm kuşlar
Fakir doyurmuyor sofrada aşlar
Sonbaharda şimdi bizimde yaşlar
Dünya zindanına, tıktılar beni.

Dostu bulamadım hasmı doğurdun
Verdiğin destekle çokça yoğurdun
Gerçeği söylesem dünden sağırdın
Ölmeden kabrime, çaktılar beni.

Yokuş düz olurdu hali bilseydin
Ölçülü davranıp adil dilseydin
Hak severdi masum dili olsaydın
Verilen sözlerden, çektiler beni.

Akşamdan sabaha yıllar geçiyor
İnsanlar uyanık iyi seçiyor
Herkes ektiğini kendi biçiyor
Ayağımdan ipe taktılar beni.

Zorlukla yaptığın ev akışıyor
Torun sahipleri tam kakışıyor
Paralı beylere bu yakışıyor
Reklâmla her yere ektiler beni.

Sarılmak arzumdur mezar taşına
Düşmanım inanır gözüm yaşına
Dursunî ağlıyor eğik başına
Elbisem yanmadan, yaktılar beni.

Dursun YEŞİL - 22/01/2007