2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
577
Okunma
İçimde bir yorgan iğnesi gibi acılar.
Hatırladıkça yüreğime batan.
Bir annenin doğum sancısı sancılar.
Can yakan, bir sonu olmayan.
Dökülen sıvası ahşap evlerin.
Üzerimde hep bir kan lekesi gibi duran.
Ve bitimsiz dertlerimin.
Çarmığında geçmiş zaman.
Acep bir yolu bulunmuş mudur?
Geçmiş günleri akıldan kovan.
Acep arılar bal yapmayı unutmuş mudur?
Hiç boş kalmış mıdır kovan?
Sanmam unutmak mümkün olsun.
Çıkmazlar, aklımda kalmaya meyilli.
Tek dileğim bu izdiham son bulsun.
Ve aklım unutsun eskiye dönmeyi…
5.0
100% (1)
Cevap Yaz
