Tanısını koymak adına…
Önce hüzün sarmalında
Biraz da belirteç bildiğin sevginin tahayyülünde:
Yaslandığın sırtın,
Nasır tutmuş bir hezeyanda verdiğin kayıplardan
Irak tutulası yüreğin mabet bildiği
O boyunduruk iken,
Yine Hakkın rahmeti.

İndinde sayısız gölge,
Mensubu isen hele kadrajı yakın bir resimde
Peyda olan aşkın da tek müsebbibi iken evren,
Soyutlandığın hangi yürekse,
İhlali belli ki ihmallerin,
Sanrıların da çok ötesinde,
Makber bildiğin hangi metruk yalansa
Gizemin ve aşkın teğet geçtiği.

Yalnızsan hele ki,
Yalıtıldığın gün gibi aşikâr,
Yine de taviz vermediğin yüreğin fıtratında,
Beyan ettiğin aşka dokunuşu
Metruk bir yürekte gizemli bir faninin…

Pür-telaş yaşamı sevincin,
Ermeyi beklediğin ve dilediğin hidayetin,
Kopup da geldiğin ana kucağın,
Sair imgelerde bir kaybolmuşluğun resmi belki de
Asla hicap etmediğin.

Dirayetinin sınandığı,
Karanlığın boğduğu sırma düşlerinin güncesini,
Hele ki ikbal bildiğin mutluluğun gölgelendiği,
Asla ödün vermediğin ne ise,
Saklı tut ezelden,
Gideceğini bildiğin makberin sessiz cüretine aldanmadığın
Gönülden ırak tutmadığın
Artık hangi sezgi ise.

Endamlı bir yoksunluk şu katmerli yalnızlık,
Dervişin fikrinde haylice dirayet,
El verip de çekemediğin ömrün ırmağından
Hele ki saklı tuttuğun o hoyrat güncende,
Sebebiyet vermişsen zikrinde gölgelere.

Dervişin yüreğinde olur mu tortu,
Zikrine ihanet ise edindiğin her korku,
Hele ki cüzi iradene sığınıp,
Sığamazsan yere göğe,
Geçmişsin bil kendinden;
Yine de yardan da serden de geçemezken.

Kandırmaca bir ölüm,
Himayesinde mezarlık bekçisinin,
Kopçası kopuk
Onca özre sığınılası yarım yamalak bir rüya belki de
Haznemde saklı hatta yüreğin ifratı,
Gizlediğimden ziyade baş koyduğum;
Gönüllü gönülsüz serkeş tınısında rahman duygulara
Nispet aşkın payidar kılındığı ne çok dize
Yine geceye sığındığım
Yine gündüzü kovaladığım.