Şiir diyorduk ;

Aşkın en güzel yanı
Belki aşkın kendisi
Belki de aşkın büyüsü

Şiir diyordun dün gece incir ağacının altında
Sen inciri sevmezsin bense sensiz durmayı
İncir ;
Sert, taş gibi bir şey
Zaten düştüğü toprak kaya gibi
Sabreder, önündeki engeller bir bir yumuşar
Ve çatlar,
gün ışığını alır
Suyu çeker buluttan
Sıcağı sıcağına yeşilden sarıya
Sarıdan kırmızıya
Sonra kararır ve çatlar
Bir Gül tomurcuğu gibi,

Şiir diyordun ;

Naz: Şiir yüreğin sesidir
Naz: Anlatamadığın duyguların yazarak açığa çıkan hislerin versiyonu
Naz: Aslında aşıklar şiir yazar
Naz: Kalbine acı bırakan
Naz: Bazen tatlı bazen acı
Naz: Bazen buruk bazen sevimli
Naz: Bazende mutluluk bu mu dediğimiz
Naz: Sevmek güzel
Naz: Her şeyi sevmek
Naz: Yüreğinden, içinden
Naz: En güzeli
Naz: Sevilmenin en hoş olanı sevildiğini bilmek
Naz: İnanmaktan başka çare yok
Naz: Yoksa mutluluk yok
Naz: Yoksa aşk yok
Naz: Ya da kendini kandırmak!