Benden...
Sınırsız fedakarlık bekleme
Had ve hududu çiğnemekte direnme
Her şartta sana feda olacağıma ihtimal verme
Verilen bir ömrün, yazılan kader kitabı aklın, ilmin, irfanın, edebin, ihlasın içindir dinle
Hissiyatına kapılıp hesapsız bir aklın girdabında sürüklenen her kimse kendinden uzak kimsedir itibar etme

Ben...
Sana çare getiremedim
Her ne yaptıysam sevindiremedim
Gece gündüz demedim, fedakarlığı seçtim yetişemedim
Ben sana yaranmak istedikçe sen bir gün kanaat etmeyi seçmedin
Yıllarca sukut ettim, sabrı seçip ter döktüm, ümitle bekledim, lakin sen bir gün beni hakkıyla dinlemedin
Ben sanki senin emel ve hırsın karşısında mahkum olmuş bir çaresizdim, ben yatağa düştüm sen hemen dişlerini gösterdin

Ben...
Garip bir insanım
Refiklerime el hak inanırım
Hak etmedikçe methüsena kaçınırım
Hak edene hakkını teslim etmekte ısrarcıyım
Ne hülyaya, ne tuğyana, ne zanna, ne ön yargıya taraftarım
Refikim olması her şartta benimle bir düşünmesi değil, sabır ve edebi göstermesinden yanayım
Tarikim olması ise tercihine sahip çıkan ve yargılamaktan kaçınan, yaratan tarafından verilen hakkı anlayışla karşılayana kanarım

Ne kadar...
Sararıp solmuş
Hasta yatağında teni soğumuş
Kapıdan kim geçse ve selam verse umut olmuş
Kuruyan boğazı, dönmeyen dili, erimiş bedeni, fersiz gözleri yormuş
Bir ses işitse, sahip çıkan, heyecanlanan, imdat içinde gözyaşlarını bırakan insan demek ki unutulmuş

Mustafa Cilasun