Ne de çabuk geçti zaman anne
Nasıl tükendi yıllar birer birer
Her biri ardında hüzünler bırakarak

Tozlu topraklı yollarında
koşuşturup durduğum sokak araları yok oldu sanki
Mahallem hiç aklımdan çıkmıyor
Ben istemedim böyle büyümeyi oysa
Neden sıcacık kucağında değilim anne.
Kollarımı boynuna sararak
İçime çekerek anne kokusunu

Benim saçlarımı hiç okşamadın ki
Beni sen gibi seven olmadı ki hiç
Ne masallar anlatıldı ne de renkli rüyalar
Sensiz geçen çocukluğumu arıyorum anne
Hele de gözlerime sevgiyle bakışını

Neden şimdi her şey boz bulanık
Özlüyorum bağrına basışını anne!
Ne de çabuk büyüdüm anne
Ne çabuk kanatlanıp uçtum yuvadan
Dileğim büyümek değildi oysa
Gençliğimiz de gelip geçti ansızın
Ben süzülürken senin bana gülüşünü hatırlıyorum
Buruk tebessümler yüzümde
Sensizlikle başlamak gergin her güne acıların en katmerlisi


Kırış , kırış oluyor tenim
Sensiz geçen çocukluğumu arıyorum anne.
Zaman seni bana verse, beni de sana
O günlere dönsek yeniden
Kim ne kaybeder ki anne , kim ne kaybeder....

Nur Damar

15.01.2017 19.37 ( İstanbul )