Kuşluk vakitlerimin, perde aralığı seyri
Yeni kalkmışım, istemesem de
Mahmur gözlerim sana takılır
Eğilme ne olur
Öyle asılmaz ki çamaşır.

Cilven bana değil bilirim,
Eğilirsin, istemese de ilişir gözüm
Bedenim yalnız, yaşım ileri kadın
Yapma, bu geç yaşımda aşka düşerim.

Gecelerinin, yanan penceresi
Lambanın ışığı sallanır, çekili perde ardında
Bilirim sende yalnızsın,
Ne yaptığını sorgularım tek başına yatağında.

Bahar zamanı,
Nasıl geçer dışarıya çıktığında günün?
Çiçek koparma sakın, sevgi ile verilmiş olsa da;
İstiyorsan,
Pencerene her gün çiçek ekerim.

Dizimin sahanlığa dokunduğu yaştayım,
Gençliğe dönmenin zor arzusundayım,
Sen, yaşamın ara basamaklarında,
Yaşanacaksa her şey, vaktinde yaşanmalı,
Anılar taşınmıyor giderken sin-e,
En güzel hali ile geride kalmalı hayal.

Çamaşır asma zamanı,
Giyme o puanlı eteğini,
Perde aralığından olsa da, seni görmeyeyim,
Düşüncelerimde kal
Yüreğimi üşütme güzelim,
Çamaşırlarını toplayacaksan, dizlerini bükerek al.

İST. 20.04.08

Sin : mezar