söz kapandı
göçüp gitti kuşlar
mutluluğu yarım iklimlerden
güneşler açtı gül dudağında
yağmurlar yağdı hoşbaht iklimler kentine
matem matem matem
kara duvaklı matem
koyup gittin beni
kırkikindi yağmurlarıyla


bir tufan iklimindesin şimdi
yeryüzü sapsarı ergin bir sonbahar
toprak hava su son seher gözlerinde şimdi
sözün büyüdüğü akşamlarda
yitik aşklar limanından gemiler son yelkenlerini de açtı
evrende hiçliğin söylenmemiş şarkıları
matem matem matem
kara duvaklı matem
koyup gittin beni
kırkikindi yağmurlarıyla

saçlarımı boyattım sonbahar kızılına
kediler edindim yeni meteforlar
kedilerle de konuşabilir insan
yeni rüzgarlar edindim
rıhıtmların sessizliğinde
yeni caddeler
seni unutabilme umudu için
yeni küller
yeniden yanmak için
ırmaklarına şiir kokan öpüşler bıraktığım
yeni sevgililer edindim
matem matem matem
kara duvaklı matem
koyup gittin beni
kırkikindi yağmurlarıyla

söz kapandı
gizli bir elçi gibi sığındı hüzün hazan kızıllığı yapraklara
sevdanın yansılı ırmağında
alnıma dokunuyor yalımlı dudağın
kederlenmek
yağmursaçakları altında
bir anıyı çıkarıp
sararmış fotoğraflardan
iyileşmekti belki de hayat
yalnızlığın portrelerinde
pastel tonlu ayrılıklarla
senden sonra
gövdemi dansa sürdüm
senfonik sonatlara
matem matem matem
kara duvaklı matem
koyup gittin beni
kırkikindi yağmurlarıyla

ÖMRİYE KARATAŞ
15.01.2017
İSTANBUL