Aykırı rüyalar gördüğüne mi yansın gece,
Alevin ölümlü o titrek ışığına mı tutsak düşmüşlüğü mü?
Yine de kadir kıymet bilmişliğimin
Tereddütsüz şükrü mü?
O nazenin dilinde şiirin
Hele ki kopup geldiğim iklimlerde,
Gök kubbenin maruzat bellediği bir imge mi
Sair kullanmadığım hece?

Saçaklardaki sarkıt;
Ölümün çağrısında naif bir tını belki de
Makber bildiğim bir yürekte sere serpe serilmişliğim,
Yine de acısı çok yeni
Gömdüğüm düş(n)lerimin konuşlu belleğinde,
Zehir zıkkım olmuş iken yaşadığıma tek kanıt.

Boyalı yüzlerinde çengi oynatan süs bebekleri,
Aşkın nüansına dair tek reçete mi
Debdebeli aşkların isyanı?
Hele ki tüm çetrefilli beyanatı bilinmezin,
Kopup geldiğim kırık yüreklerin dahi
Makber bellediği izafi bir kodes;
Ansızın sızan bir el gördüm mü uzaktan,
Dilimde saklı bir miadın dolmasını beklerce
Elden ele bir lades yine
Demediğime yanıtın özrü,
Haznemde ise koca bir yarık.

Zalim bir imgenin tetiği çekili:
Haylidir düş pazarına düşmüşken yolum,
Bin bir nidaya esir edildim ansızın,
Yüreğin küpeştesinde dikili sancak
Aryalar söylüyor sevgi simsarları.

Bölünmüş bir sayıyım
Girdabında aşkın,
Hatta defolu bir sitemim eşrafın nazarında:
Tövbe edip binlerce bozduğum yeminlerin de
Şeceresi yine yüksek makamın nazarında,
Tüm beyanatlarım kadar da tevekkül eylediğim bir miadı
Doldurmaya ant içmişim adeta.

Üstelik çömeldiğim bir zemin yine,
Densiz de bir sağdıç
Yazmayı boykot etsem de kendimi alamadığım
Ölümlü bir düş’üm altı üstü,
Kıyamet kopsa uyanmam misali,
Sevgiye doyamadığım o kerrat cetveli,
Çarpa çarpa aşkın tokadını,
Bölüne bölüne hece misali her yorgun tümcede,
Batılın ikrarı tüm olup biten.

Tek hanede ve tek fiilde;
Hadi sen de gül, dercesine yorgun beyanım,
Meylettiğim mi hüzün yoksa
Tokadı mı yediğim?
Yine çarçur etmeye doyamazken hayatı,
Belli ki en soytarı tayfasıyım
Yürekte büklüm büklüm sair duygunun,
Sefil tınısında ölmemek adı
Rükû eden bir gölge iken tüm ifratım.