Koş
Kaçıyor hayat
Güneşin renkli parıltısı:
Atkuyruğu bulutlar beyazlamış yorgun göklerde
Maviliklikler jilet çekilmiş
Çelimsiz bacakları kuru gümbürtü
Bir inip bir çıkıyor göğüs kafesi:
Gördüğüm en mavi gözler neden karardı?

An kördüğüm;
Salla başını rüzğarın çıngırdaklar uyansın
Çan sesleri:


Ah! Çıkar dağlarından kapişonlu beyaz bluzu;
Yedi katlı ev göğün çatısı:
Koş!
Dar sokaklar kar altında
Karanlık gecenin dudaklarında ıslıklar unutuldu
Unutuldu ekmek arası mutluluklar
Sefil;
adımlarla ilerliyor zaman nefes nefese
İçim bir buruk!


Hangi ağacın gölgesine yaslanacağız
Güneşin firar ettiği kışın adı kayıp
Oturdu gözlerine ülkenin gam;
Gamzesı gülmüyor ölesi yorgun
Çıkar kar çizmelerini
Geri gelsin ömrümüzden uzaklaşıp giden mayıs
Sar zamanı geriye:

Ah telsara bebek telsara annen baban sana parıldayan güneş
Mavi yarınlar... Alacak!!


Nurten Ak Aygen
11/01/2017