KARDAN ADAM,
Çıkarın için laf davulu çalarsın, hödük,
Hesabın yanlıştır, aklın kısa fikrin güdük,
Bak hele neye bulaşmış öttürdüğün düdük,
Bilmediğin iste burnunu , KIRAR gidersin,

Kendi kalesine üst üste gol atan salak,
Bak hele, sen de ne ciğer kalmış ne de dalak,
Nerde sen de yürek, nerde güreşecek bilek,
Güreşsen de dünyayı kendine DAR edersin,

Kardan adam her tarafında kat kat buz olsa,
Eriyip gideceksin bir avuçta tuz olsa,
Seni besleyen yüzler de biraz yüz olsa,
Hiç durmaz gider, bu diyardan FIRAR edersin.

Deli aklına geleni söylerse; taşlama,
Sen den ne bir kızartma olur ne de haşlama,
Karga burnunu her yere sokarsın, boşlama,
Gerçekler üzerine gelir, ZARAR edersin,

Edebi olmayandan edebiyatçı olmaz,
Altı delik kova doldursan da suyla dolmaz,
Cahil ile aptal olan hatasını bilmez,
Bulunduğun çevreyi de TARUMAR edersin,

Katip yediği neyse, reklamımını yapıyor,
Eliyle put yapmış, kendi putuna tapıyor,
İlmik ilmik dökülüyor, her yerin kopuyor,
Utanma, sıkılma yokmu? Biraz AR edersin,

Kardan adam güneşte erir, çözülür gider,
Amelin ömrünün üstüne yazılır gider,
Fikrine zikrine bir çukur kazılır gider,
Ebuzer’im yürek dayanmaz, üzülür gider,
ŞAİR EBUZER ÖZKAN 04/01/201