Ah be dilim ben seni ne yapayım
Laf söylersin ateşlerde yakarsın
Derdest edip zindana mı kapayım
Beni kahır dünyasına tıkarsın


Durmuyorsun bir kararda imansız
Düşünerek demiyorsun izansız
En sonunda beni evsiz, mekansız
Güneş görmez izbelere sokarsın


Hesapsızsın, kitapsızsın ey dilim
Sayende eblehim, hem fodul, kelim
Koparırdım eğer tutsaydı elim
Ördüğüm tüm duvarları yıkarsın


Bellemişsin bir özgürlük masalı
Bulamadım sana yeter emsali
Yılkılarda küheylanlar misali
Şaha kalkar gökyüzüne çıkarsın


Sözlerin benzemez benim sözüme
Tellal oldun ruhumdaki gizime
Düşman mısın nesin bilmem, yüzüme
Darda koyup keyif ile bakarsın


Zincir kırıp sağa sola giderken
Hadsizlere hasımlıklar güderken
Cetvele gelmeyen lafı ederken
Heybet olur hançeremden akarsın


Kimi zaman yediğin hep dut gibi
Kimi zaman dağdaki haydut gibi
Hiç sabrın yok ateşle barut gibi
Alev alır şimşek gibi çakarsın


Yeter artık yaptığın yetti cana
Huzursuzum inan ki senden yana
Şunca zaman hiç yorulmadan bana
Umarım ki ettiğini çekersin


Desem sana sarsılma hiç imanım
Sen varsın ki benim de var gümanım
Sen rehberim, sensin fikrimde “HAN”ım
Kel başıma altın taçlar takarsın


Senden vazgeçemem yüzülse derim
Takatim tükense kalmasa ferim
Haktan yana oldukça Allah kerim
Benim için gurur, onur, vakarsın



30.12.2016