Zülfünün tellerine
Ömrümü düğümlediğim

Aklımın bir kenarında
Kilit altında saklı kalan

Cevherini yitirmiş
Her şeyden
Yoksun duygularım

Kahırlı günlerden geçip
Ömür bitimlerine
Yaslanır sırtım

İçli bir mektubun
Hüzünlü satırlarıyım

Pencerelerime
Hüznü perde diye takar

Hayalini gecelerime
Misafir yaparım

Gün batımıyla beraber
Sende söner yüreğim

Senin baharlarının kokusu
Benim rüzgârlarımda savrulur

Nefesim sana akar
Soluklarım buz tutar

Omuzlayamadığım
Acıların altında
Ezilmek mi?
Can çekişiyorum yar! ..

Yılların girdabında
Savrulan ömrüm
Senin izini taşıyan
Sensiz sokakların
Kızıl yalnızlığına gömülür

Hadi artık;
Ağarsın tan yeri
Güneşin doğsun ufuklarıma

Tevekküle gelsin aşk
Huzurla buluşsun
Huzura kavuşsun

Tut gönlümden
Tut beni…

…türkmenkızı…2016
Hatice Türkmen Yurtseven