Aklıma geldi
Birdenbire
Dedim ki kendi kendime
“Şiirler yazıyorum bakıp bakıp eski fotoğraflara
Fotoğrafa şiir olur mu kardeşim
Yazılanlar o kağıt üstünde
Olanlara”
Durdum durdum duramadım
Baktım fotoğraflarına
Bir şiir de ona yazayım dedim
Gönül dostu Öner’e
Ayrı sınıflarda okurduk
Yatılı, çizgili pijamalı öğrencilerdik ya
Tanırdık birbirimizi
O, okulun ufak tefek
Sevimli yaramazlarından
Derslere yan çizse de
Okul tiyatrosunun baş oyuncularından
Kendi küçücük, ama
Dostluğuyla, gönül hoşluğuyla
Soy adıyla
Tam bir “Pehlivan”
Tıkladım “arkadaşlık isteği” kısmına
Kırk altı yıl sonra
Karşımda
Pos bıyıklarıyla
Öner Pehkivan
Geçenlerde bir fotoğrafının altına yazdım
Şakadan
Dedim ki:
“Ot kalmamış yüksek tepelerde
Ama
Yamaçlar
Sanki bir orman
Bıyıklarını sevsinler senin
Sakın keseyim deme aman”
Bir süre önce
“KIRŞEHİR ERKEK İLKÖĞRETMEN OKULU 1968-69 MEZUNLARI” grubunu
Kurdu Öner
Bir araya getirdi arkadaşları
Nevşehir’de, Niğde’de
Kırk altı yıl öncesindeki yakışıklı gençler
Olmuştu birer ak saçlı dede
Mutlu oluyorum gördükçe
Eski arkadaşlarımı
Yaşasınlar çocukları, torunlarıyla
Sağlık içinde
Çay içerken görünce Öner’i
Paylaştığı fotoğrafında
Aklıma bunlar geldi
Yazmak istedim içimden gelenleri
Bir gün görmek isterim okul arkadaşlarımı
Ve gönül dostu Öner’i
…………………………………………………………………
27 Aralık 2016
Numan Kurt