2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
5887
Okunma
Ablam. Canım.
Bu ara seni ihmal ediyorum farkındayım,
Farkındayım kışlarda uzuyor,
Büyüyor eski çocuklar,
Gülen yüzler azalıyor etrafımızda,
Yoksul neşemizin,
Sıcak misafirleri de gelmez oldular.
Rutinden mütevellit ömrümüzde,
Arada hasta olmasak,
Unutacağız yaşamayı.
Ablam. Canım.
İnsan büyüdükçe, bozuluyor büyüsü âlemin,
Hüzün’e sığınıyoruz üşüyen serçeler gibi.
Yolları özlüyoruz, durağanlığında bir hayatın.
İnsanlara kırılıyoruz, insanları kırdıkça.
Bencilleştirilen bir vicdanın, hamallığına soyunuyoruz.
Ablam bu kelimeleri - belki biraz solgunlar gibi -
Avuncunda çiçekler gibi düşün.
Ben bir bahçıvan gibi,
Derleyip yüreğimden,
Serpiyorum sana doğru.
Tut.
İçinden,
Umut geçen dilekler gibi.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz