Ey Şairler
Her şeyi yazalım ölüyorken
Barış geldiğinde ölmek yasak
Haberlerin kara tipisinde üşüyor
Dehşet sıfatlı şehirlerimiz
Bu kan obamızı sevdi
Nar gibi taneleniyor asker
Tabuta girenler var
Yaralıyken uyuyan
Ana olup ağlayan
Çağımıza kurban adamış babalar
Kıyamet gülüyor hallerine
Kaç canlı kaldığında
Doyacaklar
Zengin kimlik kağıdına
Kaç canlı kaldığında
Yetti diyecekler
Barış işgal etsin artık dünyayı
Doldurun benim’de beynimin valizini
Nedir bu beyninize basılı bez parçası
Anlatın bana
Hiç giymediğiniz ayakkabıları
Ya da
Hiç gitmeyeceğiniz yerlerin sahibi olmak
Ne demek
Neden boşalıyor caddelerimiz
Havlayan barutlarınız
Topraklarımızı öldürüyor
Aç insanların göz yağlarını
Taşıyor cüzdanlarınız
Kana bulanmayın daha fazla
Barış istiyorum
Barışın diyorum
Diyorlar’ki vakit var
Değil daha