12
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1538
Okunma
halatı kopuk zaman
fırtınaya sarılmış
rüzgarın türküsünde
söylesem
yokluğundan seken kurşun
bulutun kırıldığı an
aşkı yine döker yüzüme
uğurladığı eski ben’in ardından
sözü sürerken namluya
açılmıyor feryadım
uyandırsan gözlerimi
omuzlarımdaki bakıştan
yüzüm hiçliğe dönüyor
ağlıyorsun içinde
ağlama
yorgun dudaklarıma
ateşi düştü damlaların
sen sesini arala
gece çizerken tenimi
kalk gidelim
avutulsun suskunluk
kanadı üzerinde...
14/04/2008