VELİ........
Her güzel havada yeniden aşık olup,
"Bunca yılın halimesini",
Memnun ettiğini iddia eden VELİ.
Sonra da "kevgire" dönüşünü;
Talihsizliğine yükleyen Veli.
Afedersin Veli,
Seni söyleten neyse nedir..
Dizelerin çok güzeldir.
Kevgire dönüşün talihsizlik değil,
Önce kendi canına,
Sonra Muteber hanıma vefasızlığındandır.
İsteseydin, bu yeteneğinle,
Nice kevgir deliği kapatır;
İngiliz kralına taş çıkartırdın..
Keyfine kepçeyle;
Aşkının ismini yıldızlara yazardın.
Ağlamana gerek yok Veli..
Duyuyorum seni,
Yaptığın işlerden belli..
"Küpe fiyatına" dediğin sevgili;
Muteber hanımla aynı koğuşda;
Söyleşirken yüreğinde,
"Balık da olsaydın rakı şişesinde"
Yine de kaçamıyacaktın o "trenin" sesinden.
Atlayıp uzaklaşmak isteyecektin kendinden..
"İyi adam olmayı ölümden sonraya,
Bırakmak" yerine
Kadehi bıraksaydın elinden;
Yetecekti anacığının yüzünü güldürmeye..
Biz de senin için söylerken,
Sınırlı kalmayacaktık dizelerinle.
Katmerli iltifatlar edecektik,
Seni sarhoş bir lâf ebesi gibi,
Düşünmek yerine.
Veli....Orhan Veli!
Veli’nin oğlu Veli!
O güzelim dizelerin mimarı Veli!
Yüreği taşkırana sıkışmış,
"Müjgânından" kan damlayan Veli!
Amatör’ün sana takılması;
Seni hor gördüğünden değil ki,
Nerde elinde rakı şişesiyle birini görse,
Telâşa kapılıp acaba ne yapsam diye,
Dikkat çekiyor örneğine ibretine..
Ne yiğitler ne yetenekler telef oldu o rakı denizinde!!!
Amatör sana takılmıyor;
Sen rahmetlisin cevap veremezsin diye,
Sana fırsat veriyor;
Yeniden şahlan;
Tecrübeni kullan;
Bugünün gençliğine yardım et diye..
Borçlusun Veli!
Son perdeyi oynamadan gittiğin için,
36sında ölümü davet ettiğin için,
Kendini sanatından çok içkiye verdiğin için,
Anana iyi haberler verecek olan şiirlerini,
Mezara koyduğun için....
Asiye