Gönlümün defterinden aşk sayfasını sildim
Yaşadığım ne varsa kenara attım gitsin.
Yâr sîneme ekilen acıdan nasip aldım
Tüm cam kırıklarını geçmişe kattım gitsin.

İçimdeki hicrana ilaç eyledim meyi
Yazımı kışa saydım boşladım bir çok şeyi
Güneşin ışığında yitirmişim neşeyi
Yüzümde tebessümü dertlere ittim gitsin.

Zifiri gecelerde sinemde hayal uyur
Yârimin gül cemâli kurduğum düşle büyür
O vefâsız yârden ben, görmedim hiç bir hayır
Çektiğim çile, gamla hüsrana battım gitsin.

Anlamadım ne oldu karakaşlı yâr bize?
Doktor yarama değme daha dün gibi tâze
Dünyada neşe varken hüzünler akar bize
Huzurumu bırakıp hüzüne çattım gitsin.

Şükran, döktü içinde büyüttüğü derdini
Göremedi ne yârin, nede dostun merdini
Yıllar hep geldi geçti sevmese de ardını
Gelecek ümitleri hoyratça sattım gitsin.

ŞükranGÜNERİ
20/12/2016