Sen bana aldırma desem de aldırma
Sen bana aldırma desem de aldırma
Ben bugünle değil dünleyim hala Aklım hep… Hayal’inle Şu yelkovan akrebin üzerinden kaç sefer geçti zamanı durduramadı Ya kaç gece sabahına odamın tavanında ki tahtaları saymakla kavuştu Bide dumanını içime çekmeden içten içe yanan kaç sigara küllükte söndü Biliyor musun? Bilmiyorsun Duyarım sensizken sessizlikte ki fısıltıları çığlıklarıyla Şimdi anlatırlar bana pişmanlıklarım pişman olduklarıyla Umut hep varken umutsuz kaldıklarıyla Süzülüverir yanaklarımdan gözpınarlarım çağlayanlarıyla Biliyor musun? Bilmiyorsun Sen bana aldırma desem de aldırma |