DÜNYA ONLARIN AHİRET BİZİM
Ademoğlu için sadece bir paye
Nedir, dünya hayatında esas gaye?
Bakın, işte, Efendimizle yaşanmış;
Asr-ı Saadetten güzel bir hikâye…

O’nu arıyor o gün, Hazreti Ömer
Evinde uyuduğunu söylediler
İzin isteyerek içeriye girdi
Sade bir ev; ne kilim var, ne de minder!

Yerde incecik bir hasır duruyordu
Peygamberimiz üstünde uyuyordu
Hazreti Ömer’in o an için kalbi;
Merhametle coşarak, sarsılıyordu

Koca Ömer; haline çok üzülmüştü
Duygulanmış, dudakları büzülmüştü
Buğulanan gözlerinden yaşlar akıp
Sakalından aşağıya süzülmüştü

Hıçkırık sesine uyanan Peygamber;
Sordu ona: “Nedir bu halin, Ey Ömer?”
Gördüklerim beni benden alıp gitti;
Reva mıdır sana, bu hazin haller?

İslam ile şereflenen bu asırda
Kisralar, Kayserler yaşarken kasırda
Olacak iş midir bu, ya Rasulallah?
Habibullahsın, uyuyorsun hasırda!

Hasırın tüm izleri çıkmış tenine,
Yansımış hem yüzüne, hem bedenine.
Biz de sana saraylar yapalım dedik!
Kabul etmiyorsun; bilmem, nedeni ne!

Dünya geçicidir, ey Hattabın oğlu!
Bir gün alıp da, vermemek var soluğu
Her nefis ölümü tadacak mutlaka;
Bırakıp gidecek, çoluğu çocuğu

Boş ver, onların hazineleri dolsun!
Bizim halimiz iyidir, böyle kalsın!
Sen ki, Allah yolunda güzel bir kulsun;
“İstemez misin, ya Ömer!”
Dünya, onların; ahiret, bizim olsun!

Mustafa Gül (Hamdi)
(13.12.2016)