0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
918
Okunma

tik takların ortasına korkuyla uyanan başın gözleri apaçık.
düşüyor yere,
hayret.
susuyorum..
en çok da..
yok
bu bölümü geçelim;
bura ağır.
iç beni ey toprak!
raptiyeyle künyeme tutunuk çelimsiz hallerimden,
başla.
dokunduğuma doğan ateş böceklerinden kurtar,
misal..
yahut
bu abartılık gerginliğimden..
ey toprak!
sen
söyle
bulutlar da yalnızca konuşur mu?