Beni benden alan gözlerin var ya,
Göz değil sahrada sanki bir derya,
Yürürken yollarda kurarım hülya,
Ne yazık sonunda ağlattın beni.

Anlamadım neydi gitme nedenin,
Alev gibi yanıp durur bedenim.
Nedense dertlerden kurtulmaz serim,
Ne yazık sonunda sızlattın beni.

Her gün içim sızlar güneş doğarken,
Uyku bana haram kalkarım erken,
Ağlar oldum oysa her gün gülerken,
Ne yazık içimi dağlattın benim.

Kına yak eline ben ölüyorum,
Pişman olacaksın hep biliyorum,
İnan ki güzelim çok seviyorum,
Ne yazık sonunda sızlattın beni.

Bardağı taşıran son damla neydi,
Sesini duymak dünyaya değdi,
Yok olup gidişin boynumu eğdi,
Ne yazık sonunda ağlattın beni.

Uzaktan uzağa bakışın yeter,
Özledim kokunu burnumda tüter,
Senden ayrılmak zor ölümden beter,
Ne yazık sonunda sızlattın beni.

Bütün hayalleri yele savurdun,
Küle ettin ciğerim içim kavurdun,
Söyle yayla gülü huzur mu buldun,
Ne yazık ki bana kara bağlattın.

25.11.2016/AHMET ACAR



TEŞEKKÜR:
Şiirimi güzel sesi ve yorumuyla okuyan
Kıymetli şair arkadaşım Celal Keklikçi Bey’e
Çok teşekkür ederim.