4
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
1127
Okunma
Söndürdün içimde yanan ateşi
Batırdın gönlüme doğan güneşi
Kuruttun aşk ile çağlayan nehri
Artık sevsen de bir sevmesen de bir
Yıkıp viran ettin hayal şehrini
Çekemedin bu sevdanın kahrını
Bal diye içirdin, hasret zehrini
Yüzüme gülsen de gülmesen de bir
Sanma ki susacak gönlünün dili
Eserken başında o hazan yeli
Çalınca kapını pişmanlık eli
Artık gelsen de bir gelmesen de bir
Hüzünlerin geçit vermez neşeye
Sıkıştırır seni çıkmaz köşeye
Sarıl kadehlere, meye şişeye
Geri dönsen de bir dönmesen de bir ..
Gönül defterimden sildim ismini
Yırtıp attım hayalimden resmini
Unuttum yaşanan güzel günleri
Gerçeği görsen de görmesen de bir .
Ağırdır bedeli aşktan kaçmanın
Baktığın aynalar olur düşmanın
Yüzü gülse özü gülmez insanın
Dostunum desen de demesen de bir.
MELAHAT ÇETİNKAYA
Cevap Yaz
