8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1524
Okunma
Sen diye diye....
Kendine yabancılaşmış solgun yüzümde
Akşam inmekte odamın duvarlarına.
Açık kalmış penceremden sessizce süzülmekte içeri
Hüzünsü bulutlar.
Ben karanlık aksimi dönmüşken aynalara
Aynalar yorgun kırık paramparça..
Alışmıştım içimden dökülen yapraklara
Sonbahar gelmeden daha.
Tek tek sen diye diye....
Gönül son vaveylasını bırakmamıştı ki daha.
Anahtar sendeydi.
Takvimler sensizlik ikliminde takılı kalmıştı ya.
Ama ne fayda…
SEN yoktun ki......
Zaman sensizliğin ertesiydi.
Saat tam gece yarısı.....
Cevap Yaz