Bu akşam ellerim yüzüme gerip
Sessizce ağladım kimse görmedi
Kendimi hissedip öylece garip
Durmadan ağladım kimse görmedi.

Vefasız bilmedi çok sevdim onu
Hüsrana döndü bak sevdamın sonu
Çokta kısa sürdü bu Aşk oyunu
Oturdum ağladım kimse görmedi

Bunca zaman tatlı hayaller kurdum
O da sever dedim avundum durdum.
Can evimden işte şimdi vuruldum
Yıkıldım ağladım kimse görmedi.

Sevmeyen ne bilsin seven derdinden
Tanrım versin düşmanıda merdinden
Öyle baktım kaldım Yâr’in ardından
Dikildim ağladım kimse görmedi

Hatayımış sevmek boşa sevmişim
Sanki Cehennem’miş Nara girmişim
Yanacağım kadar çoktan yanmışım
Kor oldum ağladım kimse görmedi

Akan Irmaklara yaşım karıştı
Her çileyle Deli gönlüm tanıştı
Benimkisi kim seviyor yarıştı
Kaybettim ağladım kimse görmedi.

Durak YİĞİT
GönüllerinŞairi
KOCAELİ