olmaz da
olur
çıkıverirsem bu seyreltiden,
gürültüyle yağar alışamadıklarım
altısından
üstüsüne bilincin.



küçük bi anlık yeter.
uzaklaşırsam bu akışakalan ardışık aynılıkları bırakıp,

kör bir nesnede yusyuvarlak bir dünyanın parçalanma hikayesine
kapat,

ey heyecanım beni!



kandır beni!

küt saçlarına takılmış minik lastikler gibi..

zamanından ayraç kopup
boş duvarlara yaslanan büyüksü kavramlar, gibi..


yoksa,
yoksa kavramlara mı tutunur oldu insanlar alemi?



ben,
ben insanları bilmem.
salt,
hezeyanı sakin tutmaktır kudretim benim.



dur,
devam et sen çocuk,
bilmecesine merakının!
sen,
kırmızı başlıklı kaleminden satır başını küçük alıp,
birkaç mısra karala ardı ardıma.
bir ego yığılımından saklan,

ama.



fikrini topla
iddianı kır
içerlek bir savaşım bu;

bu bir, sen.
bu bir, sus.

otur.
otur,
sus pus..