Varlıksız kayıplar,
Edilgen bir tümceye esir olmaksa,
Hatta doğmaya yeniden ant içtiğim
Ve zehrimi yine kendim içtim:
Hani ölümsüz diye tabir edildiğim
O menfi istikamet.
Dediklerimden mesulüm ya demediklerim?

Akla zarar bir coğrafya,
Kaderin meşrebi mi engin,
Yoksa boyutsuzluğumun cübbesi mi derin?
Hadi, çöz elinden geldiğince:
Sayısız sakınca ve çekince,
Mağdur bir kelamdan ibaret madem mabedim,
Ödeyeceğim kefareti de mi ben yükledim:
Sarı çizmeli hangi ağa ise,
Ödemeli aradım bu kez hem de son kez:
Elimde boş bir kovan,
Ölüme ramak kala son isyan:
Mustarip olmaksa ne ala,
İsyan belledinse:
Tövbeler, hâşâ,
Peki ya makûs talihim?

Gönülsüz geldim dünden önce,
Ömrü teğet geçtiğinden beri mutluluk
İstifledim onca tahakkümü
Hem de ne için?
Sanrılarda yankılarım,
Sonlardan ibaretim işin aslı:
Hangi milat hangi eksen?
Neydi sahi benim yörüngem?
Asılsız sorularım ve nankör inkârları
Ceberut batılların ikbalinde
Tutturduğum son bir lehçe.

İlk adım ve baş harfi menfi duyguların,
Aldım boyumun ölçüsünü:
Ellerimde tutanak ve bedelsiz yalanları
Tut ki cefa,
Ya da sür-gir bir hezimet:
Boyunduruğundayım nice gölgenin,
Eşrafımda kıyım,
Doğamda umut,
Batılım zifiri karanlık
Hele ki makber bellediğim sözsüz nidalarım:
Tek bir hıçkırık,
Tek bir rütbe:
Çoktan verdim istifamı elden,
Kolaysa sen de vazgeç.
Adımsız adları isyanların
Mahrem bir dürtüde yeknesak,
Gönülsüz hutbemde son bir dilek:
Gömün beni kalemimle.